Foreign Insurance Company’s Legal Representative in Litigation
(Article drafted by Andreas Papastathis, Partner of Rokas Law Firm and Evanthia Kotzairaki, Associate of Rokas Law Firm)
The legal issue of whether the authorized agent of a foreign entity in Greece may become a party to a dispute arising from a legal relationship involving such foreign company has occupied the legal community numerous times. A well-substantiated answer to this question was provided by the Hellenic Supreme Court of Cassation (Areios Pagos) in Decision No. 1303/2024, which, by defining the concept of the “party” to legal proceedings, distinguished between the concepts of the direct representative and the special representative of a foreign insurance undertaking. The authorized agent, under the definition of L. 4364/2016, implementing Directive Solvency II, is a direct representative, as defined in civil law, whereas the special representative, under the definition of the aforementioned Law, which is appointed by foreign insurance undertakings providing motor vehicle third party liability insurance in Greece under the Freedom of Services regime (FoS), operates as an assistant to the fulfillment of the entity’s obligations. In both cases, the foreign insurance company remains the subject of the contractual relationship. Decision 1303/2024 (of the Supreme Court of Cassation) concerns a dispute involving the foreign insurance company “Lloyd’s Insurance Company S.A.”, based in Brussels, Belgium, which is lawfully represented in Greece pursuant to Law 4364/2016 by “Lloyd’s of London (Representative Office) HELLAS – Single-Member Private Company”, based in Athens. The Court held, though, that the its lawful representative of the latter in Greece does not become a party to legal proceedings.
Read the full article “Foreign Insurance Company’s Legal Representative in Litigation” in English here
Εκπρόσωπος Αλλοδαπής Εταιρείας, διαδικος ή όχι;
(Άρθρο που συνέταξαν οι Ανδρέας Παπαστάθης, Partner και Ευανθία Κοτζαϊράκη, Associate της Ρόκας Δικηγορικής Εταιρείας)
Ουκ ολίγες φορές έχει απασχολήσει τον νομικό κόσμο η προβληματική εάν ο νόμιμος αντιπρόσωπος αλλοδαπής εταιρίας στην Ελλάδα δύναται να καταστεί διάδικος σε ανακύπτουσα διαφορά συνεπεία της έννομης σχέσης με υποκείμενο την αλλοδαπή εταιρία. Τεκμηριωμένη απάντηση στο ανωτέρω ερώτημα έδωσε ο Άρειος Πάγος με την με αριθμό 1303/2024 απόφασή του, η οποία ερμηνεύοντας την έννοια του διαδίκου, προέβη παράλληλα σε διάκριση των εννοιών του άμεσου αντιπροσώπου και του ειδικού αντιπροσώπου μίας αλλοδαπής ασφαλιστικής επιχείρησης. Ο νόμιμος αντιπρόσωπος, κατά την έννοια του ν. 4364/2016 που μετέφερε την Οδηγία Solvency ΙI, αποτελεί άμεσο αντιπρόσωπο, κατά την έννοια του γενικού δικαίου, ενώ ο ειδικός αντιπρόσωπος κατά την έννοια του ιδίου νόμου, που διορίζεται από αλλοδαπές ασφαλιστικές επιχειρήσεις, οι οποίες ασκούν υπό καθεστώς ελεύθερης παροχής υπηρεσιών ασφαλίσεις αστικής ευθύνης από ατυχήματα αυτοκινήτων, λειτουργεί κατ’ ουσία ως βοηθός εκπλήρωσης των σχετικών υποχρεώσεων της ασφαλιστικής επιχείρησης. Και στις δύο περιπτώσεις, υποκείμενο της έννομης σχέσης παραμένει η αλλοδαπή ασφαλιστική εταιρία. Στην υπ’ αρ. 1303/2024 του ΑΠ η διαφορά αφορά την αλλοδαπή ασφαλιστική εταιρία «Lloyd’s Insurance Company S.A.», που εδρεύει στις Βρυξέλλες του Βελγίου, η οποία αντιπροσωπεύεται νόμιμα στην Ελλάδα, δυνάμει του ως άνω ν. 4364/2016 (άρθ. 115), από την ανώνυμη εταιρεία «Lloyd’s of London (Γραφείο Αντιπροσωπείας) ΕΛΛΑΣ -Μον. Ανώνυμη Εμπορική Εταιρεία», που εδρεύει στην Αθήνα.
Αποκτήστε πρόσβαση στο άρθρο”Εκπρόσωπος Αλλοδαπής Εταιρείας, διάδικος ή όχι;“στα Ελληνικά εδώ
